Σήμερα θέλησα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου για το πως απέκτησα το σκύλο μου, τη Κίρκη.
Μία μέρα μέσα στο καλοκαίρι του 2015 που έφευγα από το εξοχικό μου, πέρασα πάνω από τη πέτρινη γέφυρα στο φαράγγι του Καρτερού με το αμάξι, κάπου εκεί συνάντησα ένα σκυλάκι αποστεωμένο. Η περιοχή εκεί είναι ερημική και εγκαταλείπουν συχνά μικρά σκυλιά. Όταν όμως είδα τη Κίρκη αποστεωμένη σταμάτησα να δω τι συμβαίνει. Σταμάτησα στη άκρη το αυτοκίνητο και την ακολούθησα, γιατί φυσικά δε μπορούσα να τη πιάσω.
Ακολουθώντας το σκυλί με οδήγησε κάτω στο φαράγγι του Καρτερού, στο ποτάμι. Εκεί δυστυχώς είδα άλλο ένα, το οποίο ήταν ακόμα δεμένο με το σπάγκο και δεν είχε καταφέρει να λυθεί. Ναι, τα είχε δέσει κάποιος με σπάγκο.
Πώς γίνεται να το κάνει κάποιος αυτό και γιατί? Θες να τα αφήσεις, άφησε τα ελεύθερα. Δεν είναι σωστό, αλλά μη τους στερήσεις και το δικαίωμα τη ζωής. Όπως καταλαβαίνετε όταν κόψαμε το σπάγκο από το λαιμό τους και τα δύο σκυλιά είχαν πληγές, αφού ο σπάγκος ήταν σφικτά δεμένος.
Δεν είναι συγκινητικό όμως που το ένα με οδήγησε στο άλλο? Να σας πω τώρα και πως έπιασα τη Κίρκη? Έπιασα πρώτα το δεμένο σκυλάκι που μου ήταν πιο εύκολο και το έδεσα στη ρόδα του αυτοκίνητου μου. Μετά κρύφτηκα και περίμενα μέχρι να το πλησιάσει η Κίρκη, έτσι ώστε να καταφέρω να το πιάσω.
Όταν έπιασα και τη Κίρκη, τότε πήγα τα δύο κουτάβια στο κτηνίατρο να τα εξετάσει και ευτυχώς αν εξαιρέσεις τις πληγές από το σπάγκο και ότι δεν είχαν φαγητό και νερό, ποιος ξέρει για πόσες ημέρες, ήταν υγιέστατα.
Τα πήρα σπίτι, τα τάισα, τα φρόντισα και το ένα κατάφερα και το έδωσα για υιοθεσία. Το νέο της τότε αφεντικό την ονόμασε Ρέα, από το ωραία. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να υιοθετήσει κάποιος ένα σκυλί και αυτό με βοήθησε στο να βρω κάποιο να το φροντίζει.
Πολλές φορές που την κοιτάω αναρωτιέμαι γιατί αυτός ο άνθρωπος να το έκανε αυτό στα δύο σκυλάκια. Είναι φορές όμως που χαίρομαι που έγινα έτσι τα πράγματα, γιατί μπήκε αυτό το πλάσμα στη ζωή μου. Είναι ένα σκυλί έξυπνο, εκδηλωτικό, αλλά με πολλές φοβίες που σιγά σιγά τις ξεπερνάει.
Η αγάπη που παίρνω είναι ανεκτίμητη και ακόμα και όταν έχω της μαύρες μου έχει το τρόπο της να με κάνει να τις ξεπερνάω. Τσακωνόμαστε βέβαια για το καναπέ, αλλά έτσι είναι η συγκατοίκηση, έχει τις δυσκολίες της.
Σημασία έχει ότι αυτά τα δύο σκυλιά, η Κίρκη και η Ρέα, από την άθλια κατάσταση που τα βρήκα και με λίγη φροντίδα σήμερα είναι δύο σκυλιά τα όποια έχουν απίστευτη αλληλεπίδραση με εμάς τα αφεντικά τους, αλλά και τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Υιοθέτησε κι εσύ ένα μη το σκέφτεσαι, σίγουρα δε θα το μετανιώσεις.
Πως το ίδιο σκυλί που ήταν αποστεωμένο και έτοιμο να ψοφήσει, σήμερα είναι η χαρά της ζωής.
